مرد ها موجودات قدرتمندی هستند! هرچقدر محکم در آغوش بگیریشان اذیت یا تمام نمی‌شوند، زورشان به در کنسروها، وزنه های سنگین و غُرغرهای زنانه خوب می‌رسد. تازه پارک دوبلشان هم از ما بهتر است! مردها پسربچه های قوی‌اند،اما نه آنقدر که بی توجهی را تاب بیاورند! نه آنقدر قوی که بدون دوستت دارم های زنی شب راحت بخوابند! نه آنقدر قوی که خیال فردای بچه ها از پای درشان نیاورد! نه آنقدر که زحمت نان پیرشان نکند! مردها پسربچه های قوی‌اند، که اگر در آغوششان نگیری و ساعت ها پای پرحرفی های پسر کوچولوی درونشان ننشینی، ترک می خورند، و آنقدر مغرورند که اگر این ترک هزار بار هم تمامشان کند، آخ نگویند.... فقط بمیرند! آن هم طوری که آب از آب تکان نخورد و مثل همیشه از سرکار برگردند و شام بخورند... فقط پسرکوچولوی سربه هوای درونشان را می برند گوشه‌ای از وجودشان دفن می کنند و باقی عمر را جلوی تلویزیون، پشت میز اداره یا دخل مغازه، در حسرتش می نشینند... هوای "پسرکوچولوهای ریش دار" زندگی‌مان را داشته باشیم. آنها راه زیادی را از پسر بچگی شان آمده اند تا مرد رویاهای ما باشند! دنیا بدون "دوستت دارم" با صدایی مردانه جای ناامن و ترسناکی ست... دنیا بدون صاحبان کفش های 42 و بزرگتری ردپای خوشبختی را کم دارد....
.: Weblog Themes By Pichak :.
